De prins op de witte slak --> daten enzo

Sinds kort zit ik op een site waar je contacten kunt leggen met mensen. Het is een soort community site zoals facebook. Nu vond ik het wel leuk om even te polsen hoe ik in de markt lig in de liefde. Niet dat ik er aan toe ben om überhaupt te daten maar gewoon even snuffelen is ook al leuk. Het is leuk als mensen positief reageren op je foto maar er zijn grenzen.

Vreemde figuren en zo

Nu kom ik de meest vreemde figuren tegen. Mannen van boven de 40 die op mijn profiel reageren...ieuw! Nee daar heb ik echt geen behoefte aan. Dat heb ik duidelijk in mijn info gezet. Dan zijn er veel mannen die denken dat ik wel behoefte zal hebben aan sex en schunnige berichtjes sturen. Die klik ik ook direct op blokkeren. Mensen die na 3 berichtjes om skype of whats app vragen die kunnen het ook schudden. Zo blijft er niet veel over...

Snoeshanen en arrogantie

Soms krijg ik ook berichtjes van mannen die zichzelf heel wat vinden. Die zeuren dan over mijn foto’s en denken dat ik dat accepteer. Of zo had ik er pas één die dacht dat ik wel meteen boven op hem zou gaan zitten. Wat zijn dit voor rare snoeshanen? Dan ben je bij mij echt aan het verkeerde adres.

Waar zijn de normale mannen?

Ach ja ik neem het allemaal niet zo serieus het is maar om even rond te kijken maar ik vraag me dan stiekem toch af: zijn er nog ‘normale’ mannen over? Mannen met een beetje niveau, zelfrespect en als het even kan ook respect voor de dames? Ik ben niet iemand die 1-2-3 zo makkelijk ‘te krijgen’ is. Ik heb namelijk eigenwaarde.

Eigenwaarde

Dat is trouwens  nieuw voor mij want vroeger had ik dat niet. Dankzij mijn laatste relatie heb ik geleerd dat er echt wel mannen zijn die je accepteren en respecteren zoals je bent. Hierdoor durf ik ook beter voor mezelf te staan. Ik weet wat ik waard ben en wat ik te bieden heb in een relatie. Goh dit lijkt wel een verkoop praatje maar dat is zeker niet zo bedoeld.

Geduld is een schone zaak

Ik ben niet op zoek ik voel me prima zo als het nu is. Ik ga ook niet meer zomaar op date. De ware, die komt vanzelf wel voorbij lopen ook al is zijn vervoermiddel waarschijnlijk een slak…*knipoog*

Ik heb geduld!

Opkomen voor jezelf!

Moeilijk

Vanmorgen zat ik met mijn studie groepje in een rumoerige kantine op school. We waren theorie opdrachten aan het bespreken en verwerken. Nu moest ik op een gegeven moment vertellen wat ik gezien had als observant. Ik kreeg alleen niet de gelegenheid om het te vertellen want een paar jongens van het groepje waren steeds met elkaar aan het praten. Ik vond het erg vervelend dat ik niet de gelegenheid kreeg om mijn zegje te doen.

Leermoment

Even later gingen de jongens even buiten roken en heb ik met de dames waar ik goed mee kan opschieten mijn ergernissen gedeeld. Zij wilden me wel helpen om ervoor te zorgen dat ik de kans kreeg om mijn zegje over deze situatie te doen als ze terug kwamen van de pauze.

Dit was een uitstekend leermoment voor mij om te leren op te komen voor mezelf en te werken aan mijn onzekerheid.

Groei

Toen ze dan ook terug kwamen van de korte pauze vertelde ik dat ik het niet zo leuk vond dat ze mij niet de aandacht gaven om mijn zegje te doen. Ik voelde mijzelf bij wijze van spreken een stukje groter worden. Ik bleef er niet weer een hele week mee rondlopen dat er over me heen gepraat werd! Het was lastig om duidelijk te praten in de lawaaiige kantine en hun aandacht vast te houden. Maar het is me gelukt. Nu ben ik weer een stukje gegroeid.

Ze reageerden begripvol en zouden proberen er rekening mee te houden.

Verleden en heden

Vroeger vond ik dat ik het niet waard was om assertief te zijn. Ik vond mezelf lelijk en dit werd bevestigd door mijn klas genoten. Later ging het in werksituaties ook verkeerd met collega’s. Dit was wederom niet bevorderlijk voor mijn zelfvertrouwen en zelfbeeld. Dankzij deze opleiding leer ik nu stapje voor stapje om voor mezelf op te komen gewoon omdat ik er ook mag zijn.