U mag doorgaan naar start...

Comfort

Nog niet zo lang geleden schreef ik een stukje over ‘Uit de comfort zone.’ Nou, inmiddels ben ik behoorlijk uit mijn comfort zone en hoe. Was mijn leven in april dit jaar 180 graden gedraaid, nu is het 360 graden gedraaid. In feite zit ik namelijk weer bij het begin punt van mijn leven. Ik ben terug bij mijn ouders. Het voelt een beetje als een monopoly spel. U mag doorgaan naar start, u ontvangt geen 20 dollar….

Verandering

Natuurlijk is het allemaal niet zo dramatisch als ik het hier nu opschrijf. Het is fijn dat ik bij mijn ouders terecht kan. Tot voor kort had ik gehoopt dat ik in het oude huis kon blijven wonen in Amersfoort. Vorige week heb ik de beslissing genomen om de verandering door te zetten en echt te kiezen voor een nieuwe periode. En eigenlijk voelt het best wel goed. Ik krijg de kans om opnieuw te beginnen.

En laten we eerlijk zijn, echt opnieuw is het natuurlijk niet. Ik schreef het al eerder, ik kan mijn ouders nu veel beter helpen dan dat ik vroeger kon. Dit heb ik geleerd dankzij mijn stage en opleiding Maatschappelijke zorg.

Verhuizing

Gister heb ik de officiële verhuizing gehad. Het was goodbye Amersfoort en Hello Nieuwegein. Back to my roots. Als ik terug kijk naar de keuzes die ik in mijn leven heb gemaakt sinds ik op mezelf ben gaan wonen vind ik dat ik best trots op mezelf mag zijn. Ik leid een stabiel leven ondanks de moeilijkheden die ik wel eens ondervindt door mijn beperking. Toch leer ik hier ook weer steeds beter mee omgaan. Ik heb een fijn netwerk van goede vrienden en kennissen. En via dit blog kan ik veel mensen bereiken wat ik ook heel belangrijk vind. Er is veel meer rust en stabiliteit in mijn leven. En dat is iets waar ik gewoon trots op ben.

Nieuwe periode

Ik bereid me nu voor op de nieuwe periode die er uiteraard aan gaat komen. Na de zomer start ik met het tweede jaar van mijn opleiding. Op mijn stage zijn ze erg tevreden over me dus ik wil graag de gehele opleiding daar blijven. En, uiteraard is dit adres bij mijn ouders een tussen station. Ik ben van plan om op rasse schreden terug te keren naar Amersfoort. Maar nu eerst even genieten van een welverdiende vakantie. Toi toi toi :)

Ik maak nooit wat mee...

‘Anne waar is Mickey?’ Gewoon hier bij mij hoezo?’ ‘Max zit op het dak.’ ‘Wat?’ ‘Max zit op het dak!’ Zei mijn vader ongerust. Ik stormde naar de zolder en hapte naar adem. Daar zat Max op het hoogste puntje op de nok van het dak zielig te mauwen. Ik voelde een enorme angst en paniek aanval opkomen. Hij moest er vanaf en wel zo snel mogelijk! Ik begon uit het raam te roepen: ‘Max, Mááx!’ Max mauwde ongelukkig terug hij durfde niet naar beneden te komen. Hij werd alleen maar angstiger. ‘Anne.’ ‘Je moet niet uit het raam hangen daar wordt die kat alleen maar angstig van.’ ‘We moeten de brandweer bellen! Hij komt er alleen nooit af!’

De katten en ik zijn inmiddels aardig gewend bij mijn ouders. Gister heb ik me officieel in laten schrijven in Nieuwegein. ik zat rustig een boekje te lezen want ik had nogal een drukke dag gehad. Mijn katten mochten even buiten mijn slaapkamer scharrelen in het grote huis van mijn ouders toen ik hoorde dat Max op het dak zat.

Paniek

Ik heb eerst geprobeerd Max er af te krijgen door h’m te lokken met wat lekkers maar hij durfde niet. We belden de brandweer voor advies. We moesten de kat een uur met rust laten dan zou hij misschien wel naar beneden komen zei de dame aan de telefoon. Als dat niet gebeurde, dan moesten we nog een keer bellen. Wat was dat moeilijk! Ik besefte dat de kat alleen maar angstiger werd van mijn paniek reactie. Ik moest mezelf dwingen om rustig te blijven. Na een uur belden we de brandweer weer op. De kat zat nog steeds op het dak, wat nu?

De brandweer

Er werd overlegd wat er moest gebeuren. Het was heel spannend, zouden ze kunnen en komen helpen? Gelukkig kwam de commandant een kijkje nemen. Hij stelde ons gerust. Hij liet een ladderwagen uit IJsselstein naar ons huis komen. Vervolgens ging het allemaal heel snel.

De brandweerwagen was er binnen no time en een dappere brandweerman vroeg aan mij hoe de kat heette en hoe hij hem het beste kon benaderen. ‘Max heet hij je kunt proberen te zeggen rustig maar het is goed kom maar.’ Hij ging zijn best doen antwoordde hij. Hij klom in het bakje dat aan de ladder hing en werd omhoog getakeld.

Spannend spektakel

Er kwamen wat kijkers op het spektakel af en er was zelfs een fotograaf gekomen om foto’s te maken. Ik dacht dat heb ik weer. Het was even heel spannend of Max wel zou blijven zitten maar gelukkig kon de brandweerman hem op tijd pakken. Max was gered! Ik kreeg het mandje overhandigd waarin de stoute kat luid zat te miauwen. Ik rende naar boven om hem veilig op zijn kamer op te sluiten. Ik ging weer terug om de brandweermannen uit de grond van mijn hart te bedanken. Wat was ik opgelucht!

Rust in de tent

Even later was alles weer rustig en zaten mijn ouders en ik nog even na te praten. ‘Nou je hoeft niet te klagen dat je nooit wat mee maakt met mij in huis,’ grapte ik. Mijn ouders lachten. ‘Je hebt meteen vrienden gemaakt met de hele buurt iedereen weet dat je er nu bent.’ ‘Het is nu echt officieel,’ zei mijn moeder grinnikend. Gelukkig is het goed afgelopen. Wat een spannend avontuur! En Max? Die ligt nu heerlijk op de luie stoel ontspannen te genieten en te mijmeren over zijn volgende uitstapje...

In de stilte coupé (gedicht)

In de stilte coupé

daar hoor je geen geluid

nee echt niet, nee!

Geen gepraat en geen gefluit

Alleen als een telefoon afgaat

hoor je wel eens hard gepraat

Een mevrouw met een luide stem

Een meneer zegt dan heel ad-rem

Mevrouw u zit in de stilte coupé

de dame zucht van lieverlee

Ze beëindigt haar gesprek

Het is weer stil zonder dat gekwek

Een geluk bij een ongeluk

We zitten aan tafel. Mams kijkt voetbal op de bank. ‘Jos wil jij even mijn eten snijden ik kan het nu niet zelf.’ Mijn vader loopt direct naar haar toe en helpt haar. Even later: ‘Ik kan dit nog steeds niet eten.’ Zegt mijn moeder ongelukkig. Ik loop naar haar toe en neem een lepel mee. ‘Kijk eens lieve mam met een lepel gaat het vast beter. Ik zal de salade nog wat fijner snijden voor je dan kun je het beter eten.’ ‘Fijn lieverd dank je wel.’

Akelige val

Sinds een week woon ik weer even bij mijn ouders. Afgelopen dinsdag is mijn moeder heel naar gevallen toen ze van mijn opa terug naar huis reisde. Ze heeft haar schouder gebroken en haar voet verstuikt. Heel akelig. Mijn ouders zijn direct toen ze thuis kwam naar de spoed eisende hulp gereden. Ze loopt nu al een tijdje met een mitella.

Hulp in huis

Met dagen zoals dit komt alles in één keer tegelijk. Momenteel weet ik absoluut niet meer waar ik aan toe ben wat woonruimte betreft. Ik vind het allemaal heel moeilijk en onoverzichtelijk. Het komt op dit moment wel weer goed uit dat ik weer even bij mijn ouders woon. Ik kan mijn moeder nu een beetje verzorgen. Wat dat betreft komt mijn opleiding Maatschappelijke zorg heel goed van pas. Liet ik vroeger alle rommel achter mijn kont slingeren, nu heb ik daar veel meer oog voor. Ook met afwassen ben ik veel netter dan ik vroeger was. Ik ben heel blij dat ik hier in zo gegroeid ben dat ik nu mijn ouders kan helpen in plaats van ‘tot last zijn.’

Eigen plek

Toch merk ik ook dat ik wel weer behoefte heb aan mijn eigen plek. het is gek om als je 12 jaar op jezelf hebt gewoond ineens weer op je ouders aangewezen te zijn. Het is natuurlijk wel heel fijn dat ik meteen weer bij ze terecht kan. Nu kunnen we elkaar helpen. Ik kan meteen mijn beroep in de praktijk brengen. Toch moet ik ook op mezelf blijven letten en mijn eigen energie en grenzen in waarde nemen.

Stage

Op mijn stage plek weten ze inmiddels van mijn huidige situatie. Ik heb de afgelopen week een heel positief en fijn gesprek gehad. Ze hebben begrip voor mijn situatie. Mijn teamleidster vind het belangrijk dat ik mijn stage vast houd voor mijn school. Ik kan dan ook even mijn gedachten verzetten. Ook mijn praktijkbegeleidster is positief over me. ‘We zijn blij met je.’ Zei ze van de week tegen me. Dat is op dit moment voor mij veel waard.

Steun en begrip

Ondanks dat prive de dingen even niet zo soepel lopen als ik zou willen houd ik me vast aan alles wat wel goed gaat. Ook krijg ik van mijn vrienden en mensen om me heen veel steun en begrip. Dat vind ik heel fijn. Ik ben erg blij dat vorige week op twitter mijn oproep om een woning zo veel is geretweet. Dat geeft mij weer moed voor de toekomst. Want hoe moeilijk deze situatie ook is ook hier leer ik weer een heleboel van.

Wanted! Woning

Ik stond vanmorgen bij de dieren winkel om even wat spulletjes te kopen voor mijn cavia’s. De mevrouw achter de kassa vroeg vriendelijk: ‘Heeft u een klantenkaart?’ Nee die had ik niet. ‘Wilt u dan een klantenkaart?’ Euh...wat moest ik daar op antwoorden? Ik dacht even snel na. De verkoopster wachtte geduldig op mijn antwoord.  ‘Nee ik weet niet hoe lang ik in deze buurt blijf.’ Zei ik maar.

Rechten

Sinds afgelopen zondag ben ik vertrokken uit Amersfoort terug naar mijn ouders in Nieuwegein. Tot voor kort dacht ik dat ik ‘gewoon’ in de woning kon blijven wonen waar ik tot dan toe 5 jaar heb samengewoond met mijn ex. Nu kwam ik er pas geleden achter bij de woning bouw dat ik helemaal geen recht heb om het huis over te nemen op mijn naam. Het huis staat namelijk op de naam van mijn ex. Hij dacht dat hij het bij de gemeente kon aanvragen dat ik het contract zou overnemen. Het ligt helaas alleen een stuk ingewikkelder.

Luchtbel kapot

Enkele weken geleden kwam ik er achter dat er een behoorlijke huur achterstand is ontstaan. Het is allemaal zo uit de klauwen gelopen dat ik geen recht meer heb om het contract over te nemen. het contact wordt namelijk ontbonden en het huis wordt ontruimd. Nu is het dus zaak dat ik z.s.m. mijn spullen daar weg haal. Ik woon nu tijdelijk bij mijn ouders in Nieuwegein.

Begrip

je begrijpt dat ik de afgelopen dagen enorm in de stress en spanning heb gezeten. Ik heb gister al een gesprek gehad op school over de situatie en straks op mijn stage. Ik moet nu namelijk vanaf Nieuwegein naar Leusden gaan reizen om mijn stage te kunnen blijven doen. Gelukkig zijn ze erg positief over me en mag ik mijn stage blijven doen.

Er valt wel een mouw aan te passen met de uren die ik moet werken en de reistijd.

Ook op school heb ik uitstel gekregen van mijn opdrachten die ik nog moet inleveren volgende week. Voor mijn gevoel heb ik nu wat meer lucht en ruimte maar…

\Wens/oproep

ik wil natuurlijk het liefst z.s.m. weer zelfstandig wonen met mijn 2 katten en 2 cavia’s. De hond die we samen hadden woont bij mijn ex. Ik zoek dus woonruimte in Amersfoort. Zoals het er naar uit ziet ben ik aan gewezen op particulier. Ik wil best in een kamer wonen maar ik ga niet zonder mijn huisdieren. Wie weet er iets in Amersfoort of omgeving voor mij?

Waarschuwing

Als je gaat samen wonen zorg er dan voor dat je ingeschreven staat bij de desbetreffende gemeente of woning net als woning zoekende. Als je je inschrijft bij je partner en het huis staat op zijn naam kun je niet zomaar dat contract overnemen. Ik heb mijn lesje wel geleerd. Ik laat het nooit meer zo ver als nu komen.

Met dank aan @KimWybenga voor deze creatie hier onder.