De omgedraaide wereld

De afgelopen dagen heb ik intensieve gesprekken gevoerd die belangrijk

zijn voor mijn toekomst. Het gaf me vooraf heel veel spanningen omdat ik

duidelijk mijn grenzen moest aangeven en wat voor zorg ik op dit

moment nodig heb.

Zo heb ik dinsdag een gesprek gehad met het sociaal dorpsteam en de

begeleider die ik had gekregen en woensdag een gesprek bij het uwv.

Op dat soort momenten ben ik weer heel blij dat ik mezelf zo goed kan

verwoorden. Ik kan goed uitleggen wat er in mij omgaat zodat mensen

mij beter begrijpen.

Ik heb bij het uwv aan kunnen geven dat het op deze manier voor mij

niet meer werkt.

De afgelopen twee weken heb ik voor mijn gevoel op drijfzand gezeten

en dat is heel eng. Het is eng om geen houvast te hebben en niet te weten

hoe je verder moet. Dit is een situatie waar helaas veel wajongers inzitten.

Dat er voor de korting is gestemd heeft er diep ingehakt. Een stukje veiligheid

en bescherming voor deze kwetsbare doelgroep valt weg en dat is heel erg.

Ik vind, nee ik wéét dat het kabinet een hele grote fout heeft gemaakt door voor de 5%

korting te stemmen. Het laat duidelijk zien hoe weinig begrip en mededogen

er is voor mensen met een beperking.

Ik heb altijd heel hard geprobeerd en van alles gedaan om aan het werk

te komen.

Dit is echter niet gelukt en moet nu gaan accepteren dat ik meer last heb van

#22q11 dan ik gedacht en gehoopt had.

Ik ben door alle tegenslagen in een heel diep gat gevallen en daar moet ik nu

uit zien te krabbelen.

Ik zit in een proces dat ik mijn leven op een andere manier wil gaan inrichten

dan ik in eerste instantie voor ogen had en dat is best een bittere pil. Ik ga hier

dan ook voor in therapie en zorg ervoor dat ik de rust en ruimte heb die ik

nodig heb hiervoor.

Sinds ik in juni 2016 de brief kreeg dat ik arbeidsvermogen zou hebben en

hierom 5% gekort wordt voel ik de druk. Dit heeft me uiteindelijk de das

om gedaan.

De hele Participatiewet en de korting benadelen mijn situatie alleen maar.

Het is een maatregel die duidelijk niet werkt.

Ik denk dat het belangrijk is dat het kabinet zich dit realiseert en er ook wat

mee doet, het niet zomaar aan de kant schuift. Ik zal hier over blijven schrijven

en twitteren net zolang tot mijn boodschap gehoord wordt.

Het is zeer schrijnend hoe weinig mensen die niet te maken hebben met een

beperking geven om mensen die in deze situatie zitten. We worden gewoon

letterlijk aan de kant gezet en dat is heel erg. Mensen met een beperking mogen

er namelijk ook zijn en zijn net zo volwaardig als ieder ander mens gewoon op

hun eigen manier!